“Ik kon niet meer”, leerkracht Wendy kreeg burnout

Jarenlang knaagde mijn thuissituatie steeds meer aan mijn zelfvertrouwen en energie. Ik haalde mijn energie uit mijn werk en mijn werkplek werd mijn ‘thuis’. Dit heb ik jaren volgehouden, totdat de sfeer op mijn werk veranderde. Ik kon mijn draai niet meer vinden. Ik werd er onzeker en ziek van, met als resultaat een burn-out. Op het moment dat ik echt niet meer wist hoe ik uit deze spiraal kon komen en de huisarts met GGZ en medicatie als ‘ redding’ kwam, kwam Annemieke met haar bijzondere aanbod. We zouden gaan wandelen!  Ik ben absoluut niet van actief bezig zijn en op dat moment was mijn energie enorm laag. Maar eenmaal rock-bottom had ik niets te verliezen en besloot haar hulp te accepteren.

Het werd een mooie reis, zo voelde het echt, van de modder waar ik zat tot aan het zonlicht waar ik mij nu krachtig in bevind. Ik leerde mezelf zien in plaats van voelen, te erkennen en herkennen, ik leerde mijn grenzen te ontdekken, aan te geven en te doseren.

Herkenning in en met de natuur gaf mij inzicht in mijn leven. De oplossingen om met ( mentaal en fysiek leegtrekkende ) problemen om te gaan werden steeds meer zichtbaar. Ik kon weer klimmen en leerde werkelijk per dag meer, omdat ik de opdrachten waar wij mee hadden gewerkt dagelijks uitvoerde. Ondertussen kreeg ik ook een andere baan.

Annemieke liep soms voor mij, naast mij en ook achter mij tijdens het proces. Zonder duwen werd ik toch gestuurd en dat gaf mij het gevoel dat ik krachtiger werd.

Wij hebben veel gepraat. Ik kon huilen, lachen, boos zijn en radeloos zijn in een veilige situatie en dan daar naar kijken en duidelijk zien waar het vandaan kwam en wat ik er mee kon doen. De begeleiding en omgeving en eigen inzet hebben gezorgd dat ik enorm ben gegroeid. En ondanks dat er af en toe toch een donkere wolk de zon belemmert, kan ik optimistisch blijven en omdenken.

Wat ik heb geleerd pas ik nog dagelijks ( bijna onopgemerkt) toe. Ik ben veranderd en gegroeid.

3 antwoorden
  1. Wendy
    Wendy zegt:

    Ik ben heel benieuwd wat die andere baan is die je gevonden hebt.
    Ik herken mijzelf namelijk in jouw verhaal.

    • Wendy
      Wendy zegt:

      Hoi! Wat erg en wat fijn dat je mijn verhaal herkent. Erg omdat ik weet wat je voelt en fijn omdat ik je kan zeggen dat er echt een ommekeer is!
      Ik werk nog steeds in het onderwijs, maar nu met meer plezier dan ik had kunnen dromen. Een andere werkplek en dus met een ander team. Vanaf dag 1, ik was toen echt nog niet volledig hersteld, stapte ik weer 3 dagen de klas in en dus ook verantwoordelijk voor een bewerkelijke combigroep. Met vertrouwen nam ik deze stap en ik vond echt per dag mijzelf weer terug.
      Mijn basis voor herstel lag in de totale overgave bij de wandelingen en het opvolgen van de adviezen. En nog steeds pas ik alles toe. Een aanrader!

    • Annemieke Versluis
      Annemieke Versluis zegt:

      Dank voor het zo snel reageren op je naamgenoot, Wendy!
      Zo fijn om te lezen dat je de eigen regie en vitaliteit weer hebt teruggevonden.
      Of dat nou in het onderwijs is of elders, ieder vindt zijn eigen route. Daar is echter wel tijd voor nodig door ‘pas op de plaats’ te doen en gezonde(re) keuzes te maken.

Reacties zijn gesloten.